Eşinin
ziyaret ettiği köylüler..
Muhtarlar…
Kanaat
önderleri…
Basın….
Bürokrat…
Belediye
Başkanları…
Milletvekilleri
ve halk…
&&&
Veda
gecesi doğuma sevdalı duldalar gibiydi…
Doruktaydı
‘AŞK’…
Aynı
isme kilitlenmişti hüzün…
Ayrılık
ateşi Mecnun’un duası gibi sessizliğe bürünmüştü….
Leyla’nın
yakarışlarıyla hatırlanan kimsesizlikte, mikrofondan aktarılanlardı…
Kelimeler
bir doğruyu haykırıyordu, o gece…
‘Aşkı
biçmek isteyen sevgiyi döllemeliydi.’
‘SEVGİ
EKEN AŞK BİÇİYORDU’
&&&
Karaloğlu’nu
halkın kalbinde yerleştiren valilik olsaydı….
Önceki
valilerde bu kadar sevilmez miydi?…
Karaloğlunu
Karaloğlu yapan ‘Güç’ olsaydı….
Önceki
güçlülerin veda gecesinde de:
Şiirler
okunur.
Göz
yaşı dökülür.
Ayrılık
hasreti göz kapaklarına kadar inerdi.
&&&
Sayın
Karaloğlu ‘Sevgi ekti. Aşk biçti…’ Rüzgar ekenlerin fırtına biçtiği gibi…
&&&
Ey
bürokratlar….
Sayın
vekiller…
Muhterem
yöneticiler:
Kalpte
sevgi…
Dilde
dua olan…
Varlığıyla
huzur…
Yokluğuyla
hüzün verenlerden olmak istemez misiniz?
Sizlerde
uğurlanırken aynı coşkuyu yaşamak…
Dillerde
hatırlanmak…
Kulaklarda
duyulmak…
Dualarda
olmak…
Kalplere
nakşedilmek istemez misiniz?...
&&&
Araz’a
takilmak,cevherden uzaklaştırır.
Özde
olanı köze atar, közde olanı öz diye yaşarsak….
Ne
Karaloğlu olabiliriz…. Ne de Karaloğlu kadar sevilebiliriz…
&&&
Aydınlıkları
daim kılanda…
Kalplere
giden yolu açanda….
Gönüllerdeki
sevgiyi tohumlayanda…
Karaloğlu’nu
Karaloğlu yapanda….
Mecnun’u
da… Leyla’yı da hatırlatan sevgidir.
&&&
Sayın
Valim;
Dillerde
dolaştırılmaya çalışılan kara propagandalara rağmen bu halk sizi çok sevdi…
Şundan
emin olun ki, hiç kimseye kalbinde bu kadar yer vermemişti.
Hiç
kimseye bu kadar dua etmemişti.
&&&
Van
konuşulurken, Karaloğlu öncesi ve sonrası ayrımı olacağını….
Nefsine
uyanların utanacaklarını…
Keşkelerin
artacağını, ben görmesem de sizler duyacaksınız…
&&&
Kainatın
Rabbi olan Allah’ım sizi ve ailenizi her zaman Vedud ismiyle kuşatsın. Koruma
altına alsın…
KADERİNİZ
RAHMANIN AŞKIYLA DAİM OLSUN…
Dualarınızda
hasta kardeşinizi de unutmayın…