Çoluk
çocuk herkes şaşkın…
Mavzerler
ölüm kusuyordu.
İnsanlar
can derdinde…
Kürtler
şaşkın.. Kürtler bitkin...
Bu
insanların daha düne kadar korumamış mıydı?… Ekmeğini ve suyunu bunlarla
paylaşmamış mıydı?...
Seri
katile dönen dünün komşusuna ne yapmıştı ki?...
&&&
Kürt
dostluğunun hüzne durduğu gündü ‘15 Ocak 1915….
Evlerden
yükselen dumanla birlikte acı vardı…
Daha
dün diyordu 'Abdulaziz Ağa' daha dün...
Bu bahçede
çay içmedik mi?... Yemek yemedik mi?...
Mertlikten
taviz vermeyen zamanın Kürtleri ‘O’ anı anlamakta zorlansa da, kurtuluş
reçetesi arıyordu.
&&&
Yıl 15
Ocak 1915….
Rus
destekli Ermeni Çetelerinin kirli ellerinin atalarımın kanına bulaştığı o gün…
Ermenileri
evinde koruyan atalarımızın uğradığı bu ihanet ne ilkti…
Ne de
son ihanet olacaktı…
Daha
düne kadar:
Ekmeğimizi
yiyen, suyumuz içen bu insanlara ne olmuştu…
Hepsi
birer canavar gibi komşularının evine saldırıyordu…
Ölüm
kusan mavzerler vardı ellerinde…
Düne
kadar kendisine sahip çıkan insanların hanesini kurşun yağdırıyordu.
Bu gün
masum gösterilmeye çalışılan Ermeni çeteleri…
&&&
Hayatını
kaybedenler arasında kadınlarda vardı… Çocuklarda…
Babalarda
namuslarını koruma derdindeydi…
Herkeste
bir şaşkınlık… Şok olma hali…
Bizimle
ayna bahçede yürüyenler, Rus desteği ile 15 Ocak 1915’te canavara
dönmüştü…
Saray’dan
girerek Erçek’e kadar gelen Ermeni Çeteler bir günde 2 000 kürdü katletti…
Ana
soyundan atalarımızda…
Baba
soyundan atalarımızda hayatını kaybetmişti 15 Ocak 1915’te…
2000
kürdün hayatını kaybettiği o gün, atalarımızda şehit olmuştu…
&&&
Ve, 97
yıl önce bu gün…
2 Nisan
1918…
Hafızasını
ve tarihini kaybetmiş bir Van kalsa da…
Atalarımızın
bizden aldığı emaneti torunlarına teslim için kanlarıyla kurtardıkları bir Van…