&&&
Mutluluk
tablomuzu sarmış karabulutlar...
Korku
ve hüzün ruhumuza üşüşüyor...
Unutulmaya
yüz tutturulmuş ölüm ciğerparelerimizi alıyor muhabbet soframızdan….
Makine
ölüm…İnsan kin kusuyor…
Ölüm
kustukça makinalar…
Ölüm
kusan makinaları kutsayan insanlar kin depoluyor…
İntikam
zılgıtları sarıyor dört bir yanımızı…
Hayatı
çekilmez kılıyor, ölüm kusan makinalar ve ölümlerin ritmine kapılan
kindarlar...
&&&
Ağıt
farklılığı, gözyaşı farklılığı oluşturamıyor.
Dilleri,
renkleri, istemleri farklı olan analar aynı renk gözyaşında birleşiyor
Aynı
renk acıyla yoğruluyor yürekler…
&&&
Ard
arda ölüm çığlıkları yükseliyor gökyüzüne....
Alan
dışına itiliyor AKIL...
Nefsi
emmare daha etkin...
Kalemin
hükmü yok gibi...
Tavsiye
mi?… Dinlenme oranı düşük...
Ne
nasihatler… Nede tavsiyeler…
Kalplerin
etki alanına dahi girmiyor.
Söz
hükmünü kaybedince;
Tekerrür
ediyor, ölümler…
Genç
bedenler toprağa yenik düşüyor.
Duyguların
fay hatları yırtılıyor, bedenlerin topağa düşüşüyle...
Ölümlü
zamanlar kendi psikolojisini yaygınlaştırıyor.
Ölüm,
ölümlere dölleniyor…
&&&
Kim ne
derse desin, denileni duymayanları hiçbir şey etkilemiyor…
Göz
görmüyor…Kulak duymuyorsa…
Kalp
hissetmiyor…Akil idrak etmiyorsa….
Adalet
ve hakkkın kaybedeceği, nefsin galip geleceği kesin...
Kendi
doğrusuna kilitlenecektir “RUH”…
Başka
doğruları görmek/duymak dahi istemeyecek…
Hiç
arzu etmese dahi ölüm istemine kapı aralayacaktır, duyguları...
&&&
Adalet
ve doğruluk şiarimiz olmalı...
Hakkı
haykırmalıyız...
Belki o
zaman ölümlerin azalmasına katkımız olur.
Eğer
taraf olursak…
Eğer
biz ve ötekiler diye yorumlara dalarsak…
Eğer
adaletten saparsak…
Ölümleri
artırmaktan başka bir şey yapmamış oluruz…
&&&
Ölümler
artarak devam etmesin diye;
Hakkı
ve doğruyu konuşmalıyız…
Her
şeye rağmen…
Sağlığım
için dua istiyorum... Rabbim hastalarınıza şifa verir inşallah..