DİNLENDİĞİMİ DUYUNCA KENDİMİ ÇIRILÇIPLAK HİSSETTİM
Yıllar önce kimden duyduğumu hatırlamıyorum. Dinlendiğimi duyunca ‘Kendimi çırıl çıplak’ hissettim diyordu, bu cümleyi duyduğum kişi.
Kaçınılmaz ahlaksızlıkla karşılaşınca o hissi yaşamak, kısa sürelide olsa rahatsızlık veriyor. Küfretme özgürlüğünüzden tutun, sevmeme duygunuza kadar kullandığınız her cümleyi kelimesi kelimesine dinlemeleri rahatsız etmez mi? Konuştuğunuz kişinin duymasından endişe etmediğiniz cümlelerin birileri tarafından kayıt altına alınması ‘Üryanın’ deşifre halidir.
Ulusal bir gazetede yayınlandıktan sonra Türkiye gündemini işgal eden yaklaşık 7 bin kişinin dinlenme olayı Van’da da yankı buldu. Listelere bakabildiğim kadarıyla dinlenenler listesinde Van’dan yaklaşık 10 kişi var. Bir ikisi hariç diğerleri Van’da bilinen isimlerden oluşuyor. Bu isimlerden hükümete yakın olanda var. Hükümeti yerden yere vuranda. Hükümetin yaptıklarını doğru bulanda var. Hükümetin yaptıklarının tamamını eleştirende var. Bakış açıları bu kadar farklı olan insanların aynı örgüt çatışı altında toplayabilme maharetleri ayrı bir yazı konusu olur.
Listelerde benim tanıdığım, Vanlı bir kanaat önderi, bir kitapevinin sahibi, Van’da hizmet veren bir STK yöneticisi, abisi adına alınmış telefonu kullanan hala görevli bir rektör, bir gazeteci yazar, bir bürokrat, bir iş adamına rastladım. Bundan fazlası var mı? Yok mu bilmiyorum?
Toplumsal gerginliklere neden olan bu konularda fikir beyan etmektense karşılaştıklarımın değerlendirmelerini dinlemeyi tercih ediyorum. Kategorik ayrıma tabi tutmadan şunu gördüğümü ifade edeyim ki, bu halk bir travma yaşıyor.
Kategorik olarak daha önce sevmeyende, bir şekilde kendine yakın hissedende yapılanlar ortaya çıkınca hayretini gizleyemiyor. Bu kadarda olmaz diyenlerin sayısı o kadar fazla ki. Sempati nefrete dönüşmüş. İnsanların gösterdiği tepkinin geri dönüşümü çok ağır. Başbakanı pasif olmakla değerlendirenlerin sayısı küçümsenmeyecek kadar çok. Sonucun ne olacağını bilmiyorum. Ama bir şey varki, kaybedilen bu sevginin bir daha kazanılması için hakikaten ‘Peygamber Efendimizin (Sav) insanların ikna etmesi gerekir. Oda imkânsız. Kategorik olarak karşı olanlar ise dini değerlere saldırıyor.
İnsan dinlendiğini ilk öğrendiğinde kendisini ‘Üryan’ hissediyor. Tabi zamanla alışıyor. Hatta umursanmayacak hale geliyor. İlk günlerde verdiği tepki, yerini boş vere bırakıyor. Hatta ilgisizliğe.
Vurdumduymazlığın ve ilgisizliğin nedeni çaresizlik olabilir mi? Ne yapabilirim ki? Düşüncesinin bir etkisi olabilir mi?
Gelecek nesillere örnek olması ve yaşanan çaresizliği sona erdirmesi için eğer ortada bir hukuksuzluk varsa ki öyle gözüküyor, bunun hesabı mutlaka sorulmalıdır.
M.SALİH GEÇKEN
SİYASAL RAKİBİN BAŞARISINI GÖRMEMEK KAYBETTİRİR